Sara

Sara to kilkuletnia suka w typie goldena. W lipcu tego roku ostała wyciągnięta przez Agnieszkę i Olę, od mieszkanki Torunia, kolekcjonującej zwierzęta i pozbywającej się ich natychmiast gdy tylko zaczynają generować koszty bądź stają się kłopotliwe.

Suczka po zabraniu z Torunia miała zmiany nowotworowe na prawej listwie mlecznej jak również nie leczone zapalenie ucha. Zostaliśmy poproszeni o pomoc i dzięki Waszemu wsparciu pomogliśmy sfinansować Sarze mastektomię oraz sterylizację.

Sarze poszczęściło się podwójnie, bo nie dość, że Agnieszka i Ola zawalczyły o jej zdrowie i życie, to znalazł się również dla niej wspaniały dom adopcyjny i dziś Sara cieszy się pełnią życia, tym razem u kochających i odpowiedzialnych opiekunów.

Poniżej krótka relacja z nowego domu Sary :)

Sara ma się doskonale, doszła już do siebie po operacji. Biega i skacze wesoło. Nauczyła się, że za piłeczką trzeba biegać, jeszcze jednak nie wie , że można ją też przynieść, ale pracujemy nad tym ;)

Poza tym uwielbia tarzać się w trawie i spacerować. Dzieci lubi, ale nie jest nachalna. Da się pogłaskać, pomacha ogonem, poliże, ale specjalnie wylewna nie jest. Uwielbia za to zabierać im jedzenie nad czym również pracujemy. Niestety póki co to syzyfowa praca, bo nasz synek bardzo lubi jej dawać to co akurat ma ręku, wiec współpraca między małym a Sarą kwitnie. Młody kwituje to słowami "Mama, psiam am". Chciałbym podkreślić, że jest to pierwsze pełne zdanie jakie wypowiedziało nasze dziecko, więc jest to kolejny argument, że "posiadanie" psa wpływa korzystnie na rozwój dziecka ;)

Kiedy jesteśmy w pracy, Sara grzecznie czeka w domu. Kiedy wracamy,musimy zmierzyć sie z nas wybuchem radości i szaleństwa.Sarze zdarza się tez dostawać tzw. "głupawki". Biega jak szalona po ogrodzie i nas "atakuje", potem chce, żeby ją gonić i tak w kółko.

Po paru dniach pobytu u nas Sara nauczyła się też szczekać - właśnie głównie z radości. Dwa razy zdarzyło jej się " groźnie" warknąć na podwórku, kiedy usłyszała jakiś hałas w oddali. Poza tym do czujnych psów nie należy ;) Kiedy mocno śpi, nic nie jest w stanie jej obudzić. A śpi słodko, bo na plecach z łapami do góry. Wygląda to bardzo zabawnie ;)

Tak właściwie Sara to pies bez wad - no może ma jedną - jedzenia nie odmawia nigdy i nikomu. Apetyt ma za dwóch i wciągnęłaby wszystko - od kiełbachy po banana. Tego musimy pilnować.

Sara jest pod opieką weterynaryjną. Bardzo trzeba pilnować jej uszu, bo szybko "się brudzą". Czyścimy je regularnie i 2 razy w tyg. profilaktycznie zakraplamy. Ma też problemy z tarczycą - dlatego dostaje euthyrox. Trochę się drapie, ale już mniej niż na początku, więc cały czas obserwujemy ja pod kątem ewentualnej alergii.

Bardzo się cieszymy, że Sara jest z nami. Ona chyba też z tego powodu jest szczęśliwa ;)

Więcej zdjęć SARY - TUTAJ